حق سرقفلی در داروخانه جزء حقوق معنوی است .همانگونه که تاجر نسبت به تقدم محل اجاره نسبت به کار خود دارد که وجود مفاهیمی مانند حق تالیف،ارزش برند ،مشتریان وفادار و …همه و همه نشان دهنده به رسمیت شناخته شدن این حق می باشد .و اما در معنای غرفی شما بار هاو بارها با تابلوهایی که در سر در اماکن تحت عنوان اینک سرقفلی این محل به فروش می رسد آشنا هستید.
بیان حق کسب و پیشه تحت عنوان مطالب مرتبط برای این مقاله
سرقفلی در واقع همان حق کسب مربوط به قانون سال ۵۶ است که با تغییراتی همراه شده است. این تغییرات به شرح زیر است:
سرقفلی که در قانون قدیمی روابط موجر و مستاجر با نام «حق کسب و پیشه یا تجارت» شناخته میشد، حقی است که قانونگذار برای مستاجران اماکن تجاری در نظر گرفته بود تا از آنها به نحوی ویژه حمایت کرده باشد.
اولین نکته که از این تعریف مشخص میشود این است که سرقفلی تنها برای اماکن تجاری تعریف میشود و برای اماکن مسکونی چنین حقی تعریف نمیشود.
جهت خرید کروکی داروخانه با ما در ارتباط باشید.
فرض کنید شما یک داروخانه کم تردد را از مالک اجاره میکنید و سرمایه زیادی وقف راه اندازی و جذب مشتریان میکنید و با تلاش فراوان حجم فروش خود را افزایش میدهید و مشتریان زیادی برای خود دست و پا میکنید.
حال اگر مالک بعد از اتمام مدت زمان اجاره ، قرارداد شما را تمدید نکند ، در واقع از شهرت و اعتباری که شما برای آن داروخانه و کسب و کارتان جمع کردهاید رایگان به نفع خود استفاده میکند؛ حال آنکه شما مجبورید به محل دیگری نقل و مکان کنید و هزینه مجدد صرف راه اندازی مکان جدید نمایید ،لذا قانون گذاران به این فکر افتاده اند که این ارزش افزوده پنهان را برای اماکن تجاری در نظر بگیرد و از حق مستاجران اماکن تجاری دفاع نماید و این موضوع از نظر قانوی حائز اهمیت گردد.به نظر می رسد که متوجه دلیل وجه تمایز حق سرقفلی در اماکن تجاری از اماکن مسکونی شده باشید .
قانون روابط موجر و مستاجر، که در سال ۱۳۵۶ تدوین شده بود، در سال ۱۳۷۶ دستخوش تغییر شد. موضوع «سرقفلی» نیز با تغییر قانون دچار تحول شد.
در قانون سال ۵۶ از مفهوم ذکر شده به عنوان «حق کسب و پیشه یا تجارت» یاد شده، حال آنکه در قانون سال ۷۶ (قانون فعلی) این مفهوم با تفاوتهایی به «سرقفلی» تغییر پیدا کرده است. بنابراین اگر قرارداد اجاره پیش از سال ۷۶ منعقد شده باشد باید به قانون سال ۵۶ رجوع کرد.
در واقع مستاجر تا هر زمان که بخواهد میتواند ملک را در اجاره خود نگه دارد و اگر مالک به یکی از سه دلیل زیر بخواهد قرارداد را به اتمام برساند، باید مبلغی تحت عنوان حق کسب و پیشه یا تجارت به مستاجر بپردازد.
این مبلغ در واقع ارزش اعتبار و شهرتی است که مستاجر طی مدت قرارداد برای محل تحت اجارهی خود کسب کرده است. اما بنا به دلایل زیر مالک می تواند خلاف حق کسب و پیشه مستاجر را مجبور به تخلیه مکان نماید که شامل موارد ذیل می باشد :
نکته مهمی که در قانون سال ۵۶ وجود داشت آن است که برای ایجاد «حق کسب و پیشه یا مهارت» نیاز نبود در قرارداد چنین حقی درج شود؛ بلکه به محض اینکه قرارداد اجاره منعقد میشد، به صورت خودکار چنین حقی برای مستاجر لحاظ میشد.
سرقفلی در واقع همان حق کسب مربوط به قانون سال ۵۶ است که با تغییراتی همراه شده است. این تغییرات به شرح زیر است:
حق سرقفلی به نوع کسبوکار ارتباطی ندارد و مربوط به استعداد و امکانات محل کسب است. فرض کنید
ساختمان پزشکان جدیدی ساخته شده باشد، مطب های آن پاساژ فقط حق سرقفلی دارند. به این تعریف از سرقفلی، «سرقفلی واقعی» نیز گفته میشود.
سرقفلی مطب مبنای قراردادی دارد، بهعبارتی سرقفلی امتیازی است که موجر ضمن عقد اجاره به مستأجر میدهد و در ازای آن مبلغی دریافت میکند. یعنی قیمت آن امتیاز است که قبل از عقد اجاره وجود داشته و به مستأجر واگذار شده است و به این مستأجر مالک سرقفلی گفته میشود.
دفاتر اسناد رسمی علاوه بر رعایت شرایط عمومی تنظیم اسناد باید برای سند اجاره اماکن با کاربری تجاری تصریح کنند که عقد اجاره با سرقفلی یا بدون سرقفلی واقع شده است و این حق اغلب زمانی مصداق دارد که مالک، محل کسب را برای بار اول اجاره میدهد.
عوامل تعیینکننده میزان سرقفلی واقعی، محل ملک، نوع و مساحت و گنجایش و امکاناتی از قبیل برق، آب، تلفن و… است.
اگر مالک زمان عقد قرارداد از مستأجر حق سرقفلی را گرفته باشد، موظف است هنگامی که مستأجر ملک را تخلیه میکند، ارزش حق سرقفلی را به قیمت روز به مستأجر بپردازد.
همانطور که گفته شد در قانون جدید برای ایجاد حق سرقفلی برای مستاجر، باید بین مالک و مستاجر توافق انجام شود. این توافق به یکی از روش های زیر قابل انجام است :
دو نکته مهم
حقوق این وب سایت برای گروه تندرستی محفوظ می باشد